Samuel Kornitzer to ważna postać w historii Krakowa i całej Polski. Jako jedna z kluczowych postaci żydowskiego środowiska dbał odpowiedni rozwój ruchów syjonistycznych na terenie państwa. Jego działania oraz dzieła odegrały istotną rolę w kontekście wiary, a także porozumienia między religiami.
Biografia polskiego Żyda Samuela Kornitzera
Samuel Kornitzer urodził się w 1905 roku, a w 1936 został naczelnym rabinem Krakowa, drugiego co do wielkości miasta południowej Polski i jego stolicy. Od 1926 r. studiował w miejscowej Jesziwie, a święcenia rabinackie przyjął w słynnej Jesziwie Sassoon. Pełniąc funkcję naczelnego rabina Krakowa, opublikował traktat o prawie rozwodowym (1938), zbiór swoich responsów Etz Chaim (Drzewo życia) (1939), dzieło o filozofii żydowskiej Veenayavana (Rajski ogród) (1941) oraz wiele innych prac z zakresu prawa i etyki żydowskiej. Niestety, Samuel zmarł w młodym wieku w 1941, kiedy w Europie wybuchła II wojna światowa.
Działalność Samuela Kornitzera w Polsce
Po tym, jak został naczelnym rabinem Krakowa, Samuel Kornitzer prowadził szereg działań mających na celu poprawę warunków życia żydowskiej ludności miasta. Od urodzenia był członkiem ruchu syjonistycznego i aktywnie uczestniczył w tworzeniu i rozwoju Żydowskiego Towarzystwa Uznaniowego Polskiego (UTUP). Stworzył także krakowską Bibliotekę Syjonistyczną, a w 1938 roku doprowadził do powstania pierwszej nowoczesnej synagogi w Polsce – Wielkiej Synagogi. Przyczynił się także do założenia pierwszej w mieście szkoły żydowskiej.
Samuel Kornitzer był zwolennikiem idei syjonistycznej, przekonanym, że dzięki emigracji do państwa żydowskiego w Ziemi Izraela, naród żydowski będzie mógł przetrwać jako naród. Jego zdaniem syjoniści musieli promować ideę państwa żydowskiego w świecie, a to było trudne, biorąc pod uwagę panujący w Europie klimat antysemicki. Uważał, że jednym z najlepszych sposobów promowania idei syjonistycznej jest edukacja, dlatego pracował nad stworzeniem szkoły żydowskiej w Krakowie.
Samuel Kornitzer w obozie Auschwitz-Birkenau
W swojej książce Etz Chaim (Drzewo życia), Samuel Kornitzer napisał o żydowskich doświadczeniach w obozach koncentracyjnych oraz przedstawił swoje obserwacje i wnioski. Jego książka ukazała się w ramach projektu wydawniczego Ekho (Pathfinder) realizowanego przez żydowsko-polską organizację Żydowskie Towarzystwo Uznaniowe Polskie (ZTP). ZTP było przodującą organizacją w mieście Krakowie i miało długą tradycję wydawania książek oraz broszur o tematyce żydowskiej. To właśnie w wydawnictwie ZTP ukazała się książka Samuela Kornitzera.
W książce tej Samuel Kornitzer stwierdził, że jego zdaniem syjoniści właściwie rozumieli klęskę, jaką reżim nazistowski wyrządził narodowi żydowskiemu. Wskazał również, że syjoniści nie chcieli naciskać na rząd brytyjski, dlatego też uważał, iż to właśnie syjonistów należy uznać za pierwsze ofiary reżimu nazistowskiego. Samuel Kornitzer był również krytyczny wobec polskiego rządu za jego antysemicką politykę. Pisał, że nie ma powodu, aby Polacy nienawidzili Żydów, ponieważ Żydzi po prostu próbowali zarobić na życie.
Dodaj komentarz